Kimi panik içinde yaşlanma telaşında,
Kimileri zamanı durdurma peşinde.
Kiminin durdurmak isteme sebebi başka,
Yetişemiyor zamana, kalmış çok gerisinde.
Kiminin işi yetişmiyor söz verdiği zamana,
Kiminin yemeği pişmiyor, oturmuşken sofraya.
Kimi buruşan ellerine bakıyor yaşlı gözlerle,
Kimi küfrediyor belki geçen günlere,
Yitirilen yıllara, boşa giden hayata .
Zaman hiç durmasın aksın istiyorum oysa.
Çünkü sensizlik, her an daha fazla koyuyor.
Her gün daha çekilmez oluyor yokluğun,
Kimine göre akıp giden,
bana sensiz geçmeyen, o dakikalarda.
İşin kolayını bulmuşuz aslında ,yüklemişiz bütün suçu akan zamana.
İşin yetişmiyorsa, yemeğin pişmiyorsa, ellerin kırışmışsa...
Kimin umurunda!
Zamanın ne suçu var hep aynı işliyor saat.
İyi yaşamışsan hayatı, bir de sevdiğin yanındaysa,
Kalbinde aşk,içinde umut hep genç kalmışsa.
Zaman geçmiş ya da durmuş kimin umurunda !