Gecenin koynuna girmeden

Sabahın ilk ışıklarıyla öpüşüyor gözlerim

Derin uykuya dalmadan, mutlu rüyalar görmeden

Hayatın gerçekleriyle yüzleşiyor yüreğim

Uykusuz ve mutsuz bir gece / yalnızlığımla ben

Geceler de alıştı artık asık suratıma

Bedenime ağır gelmiyor mutsuz ve kırık kalbim,

Sanırım alıştım! Yalnızlığa mutsuzluğa

Artık mutlu olmak korkutuyor beni

Acaba diyorum?

Alerjik bir reaksiyon verir mi bedenim

Şayet bir gün yanlışlıkla mutlu olursam?

Yadırgarmıyım bu duyguyu?

Tanımadığım tamamen yabancı

Hiç bilmediğim bu hissi

Hemen atarmı bedenim?

Yoksa ben de

Bir ömür mutsuz yaşayıp

Bilmediğim bu duygu yüzünden