Online Üye
Online Ziyaretçi
AFET-Î DEVRÂN
“Afetî-devrân’ım !” diye seslendim,
Uzun, pürüzsüz bacaklarını öyle durdurdu ki,
Pazenin bahar çiçeklerinin gölgesini görmek lazımdı …
Sarı saçları tel tel türkü döküldü …
“Sarı gelin aman, sarı gelin aman…”
Gamzesinde ben saklıydım …
Gülüşüm,
Okyanus gözlerim,
Yüreğim saklıydı …
Uzun, ince parmakları …
Ah Belinda ah !
Gözlerinden mi öptüm de …
…
ayrıldım sanki senden …
Halbuki gözlerin cennetimdi,
Yemyeşil,
Güneş vurursa haki,
Ay ışığında turkuaz,
Bakışırken ben oluyordu …
“Adamım” dedi,
Sarışın, mütevazi ses tonuyla,
Dudaklarındaki adam bendim,
İncilerine kondurduğu adımdı,
Ah Belinda’m ah !
Mevsimlerin adı yok sanki,
Bahar beklerken güz,
Yazları zemherideyim …
Boranlara teslim ettim ruhumu,
Meltemlerden uzak kaldım,
Portakal çiçeklim nerdesin !
Buğday tenlim,
Gökkuşağının asil rengi,
Ah Ermeni Kızı,
Ah Belinda’m,
Ölüm gelsin artık,
16.08.2016 – 14:04
Okyanus Yürekli Adam