YÖNSÜZ YALNIZLIĞIM
Sağa baktım,
…hayatın acı yüzü…
Sola bakamadım…
Bakmaya fırsat bırakmadı…
Hep soğuk yüzün,
Hem de yapa yalnızlığın
içerisinde…
Yönsüz yalnızlığımdasın…
Korkularıma kucak açtın,
Bir omzum düştüğümde…
…bir kürek senden
eksikti!
Yetimliğimi
yakıştıramadın!
Analı babalı öksüzlükle
vurdun!
Kuruyan dallarımı
sığdırmadın…
Sığdıramadın beni şu
kahpe dünyanda!
Yaktın,
Yıktın… küllerimi kül
ettin…
Yalnızlığımda bir yönü
çok görüp…
…yönsüz yalnızlığa ittin…
Ey kahpelerin kahpesi
felek!
Vuramadığın tek dalım
yüreğimdi…
… aşkımdı…
Deli divane
delikanlılığımdı…
Yıkamadın OKYANUS YÜREKLİ
ADAMI!
Yıkamasında!
Bu ruh nefes aldıkça
Allah’ın kudretiyle…
Bil ki yalnızlığım
yönsüzlüğe değil !
Yalnızlığım susamış,
ihtiras dolu aşkadır…
Sanadır yönüm gamzelim…
Var olduğunu bilmek,
İyi ki varsın diyebilmek…
Ali Özdemir
02.12.2013 – 22:25