BİL DEDİ GİTTİ
Derdimi anlatarak sır dedim
kara taşa
Duymasın sakın kimse hemen
sil dedi gitti
Bu ne biçim dünyadır cefa
yağıyor başa
Eza nefis değilse beni bil
dedi gitti.
Kapı kapı dolaşıp ısladım
yapışmıyor
Ne kadar zorladımsa yar ile
barışmıyor
Siyah beyaz ana renk bir
türlü karışmıyor
Bu inadı sordumsa aslı kil
dedi gitti.
Zaman mekan yok iken ervahta
hep bir idik
Bir annenin karnında
nefeslerle dirildik
Köy mahalle şu evde şekil
şekil dizildik
Korunan bu bedense eski pul
dedi gitti.
Allah’tan bahşedilen sevda
güzel bir nimet
Kapsam alanı sonsuz gönül
aşkla şazimet
Tünel karanlık deme
topladığın ganimet
İnsanı yok edense acı dil
dedi gitti.
Geceleri uyursan ağlatırsın
bülbülü
Sabır şükür açtırır seherde
gonca gülü
Ayırma bahçesinden menekşeyle
sümbülü
Arayan aranansa onu bul dedi
gitti.
Dönüş yolculuğunun parlar
iken ziyası
Pişirilen ruhumla sensizliğin
gayyası
Erken doğan güneşle bir
delinin rüyası
Taşıyan omuzunsa tahta sal
dedi gitti.
Leyla can içinde can vücut
benim çöllerim
Elimde defter kalem hem yazar
hem söylerim
Biraz farklı olsa da bunlar
Adem hallerim
Ölümüne sevdinse Hakka kul
dedi gitti.
08.09.2014
Ahmet Çelik
Ceyhan
Saat:15.46.
ŞAZİMET:Farklı, tek, eşsiz