MASAL KIRINTILARI
Bazıları çatlağından kıkırdayan
Sesinde ölür!
Ağustos kalma güneş
Dibine kadar solgun,savrulan hüzün.
Kendini yorgun dönemediğin
Ormanların kuytusunda unutma!
Ah bir gül yaprağında
Yıkansa ağzın,
Ellerimle harf topladığım ağzın.
Usulca açıyor sesin düğmelerimi
Ömrüme iki nefes arası
Sarılıyor belime yankın
Bırak dağılsın ,yavrulayan hüzünler
Bana bir nehir bağışla!
Uyandır bağlı düşlerimin gözlerini.
Hiç bir rüyayı terinden öpme!
Belki ayaz yer ellerin
Belki hüzün tortusundan
Adın yontulur gecenin dudağından.
Yalnızsın,teksin,yalınsın.
Şehirlerin çığlığına aykırı adımların.
Düşer çatlamış hafızandan
Bellersin patikaları
Çoğaldıkça sulara değen gölgelerin
Bırak üşüsün karınca telaşların.
Bırak!
Her çocuk masal kuşlarıyla
Havalandırsın uçurtmalarını
Ve sonra
Aşk!
Güle soyunan
Kadınların gövdelerinde
Kılıç yarası
Ağustostan kalma son güne
Söyle!
Sesinden yırtılmış bir çığlık
Nasıl sığsın?
Süheyla Altinkaya Turan
(
Masal Kırıntıları başlıklı yazı
Suheyla tarafından
30.09.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
