Online Üye
Online Ziyaretçi
ÖLÜP ÖLÜP DİRİLDİM
Aşka âşık biriydim
rüzgârın estiğinde;
Sevgiyi arıyordum,
sevgine havalandım.
Adanmıştım,
hasretin boynumu kestiğinde;
Senin balık
olduğun derin deryaya daldım.
Gurbet girdabı
bizi döndürdükçe döndürdü,
Değirmen taşı gibi
öğüttük kendimizi.
Yollar hasret
doğurdu, yıllar aşkı söndürdü,
Vuslat umutlarıyla
avuttuk kendimizi.
Sırtıma sapladılar
hançeri, sebep bilmem!
Bundandır
sensizlikte gerim gerim gerilmem;
Söz verdim ya
kendime sen ölmeden ben ölmem,
Bu yüzdendir
sevdiğim ölüp ölüp dirilmem.
İbrahim COŞAR