Mecazi farkındalıkları yüreğin,

Batılında hazan arındığım yürekten,

Yüksünmeden sevmeyi dilediğim bakir bir sevda.

Çalıkuşuydum bir zamanlar enginlerin,

Hicap yüklü beklentilerine gölge düştü düşeli

Sürç-ü lisan eylediğim aşk tarlası:

Her anımda her yaramda;

Her sanrıda yitenlerin mecrasına

Sadece umut ektiğim soytarı ve yalın ayak düşlerim.

Ezeli cümlelerin bedeli

Yine ifşa edeli bir sancağın kıblesinde

Varlığımı astığım

Şanlı bayrağıma feda olsun canım,

Demelerle yoğrulduğum

Ve en demli feryadı yalnızlığın

Bir bukle de olsa sevdayı yüklendiğim

Yüksünmediğim onca duygu simsarı:

İllet bir ikrarda,

Fermansız bir sevdada hemhal olmuşum da

Yâd etmeye ömrün yetmeyeceği

Hüzün rüzgârları estikçe

Ve eğildikçe Hakkın huzurunda

Kulluğuma duyduğum şükranda

Attığı her nidada yürek dolusu serpinti olsa da

 Ektiğim aşk tarlasına ve umut deryasında

Bin bir feryada yenik düştüm düşeli.

Ezeli yoksunlukta mabedimi şiir bellediğim

Ölü mısralar iken kefen niyetine

Giyinmek olsa olsa boynumun borcu.

Asılsız bir nöbetti isyana durduğum gecede

Kıpraşan umut başaklarını rehin verdiğim o güncede

Bin bir safsata ile doymak bilmez güdümlü bir mermide

Ölü kılındığım her şiir her dize.

Tümden gelen hezeyanları terk ettim bir anda

Ve ansızın sükûta durdu yürek ki kırık çeperine

Doldurup da akan aşkı ümmet bildim bileli.

Tek kişilikti oysa sevda,

Tek duyumluk ve tek seferlik

Ki yüreğin ikbaline eş tuttuğum onca duygu

Bakir bir sunumunda tabiatın

Feveran eden kullarından yükselen

Demli yakarışların da vebali.

Rencide edilesi onca ahkâmı yüklenip de

Yüksünmeden yaşamak ki erip ereceğim hidayet

Yine seferberlik ilan eden kıblemde

Rükûa vardığım her vecizde.