ÖZLESİN SENİ /1

Gecenin buğusunda şafakların fecrinde
Hangi çiçek açıldı gölgelerin hicrinde
Yürek penceresinden gönül denen hücrende
Çıkıp kor ateşinde har-ın közlesin beni 
Yakıp gitme birazda küller özlesin seni 


Mecnun ile keremden duymuştum nüshasını
Siz nasıl görmezsiniz gözünde pervasını 
Yağmurlar bile almış kokundan Hevasını
Dikip sol tarafına örtüp gizlesin beni
Akıp gitme birazda seller özlesin seni


Akreb zehiri gibi Kör kalmış fecalinden
Hükmünü yitirmişken makamı ricalinden 
Yorulmuş ayakları umutsuz mecalinden
Bakıp bu eserine susup izlesin beni 
Yıkıp gitme birazda güller özlesin seni 



Vallahi bunu aşkın bedeli öç sayarım 
Mezar taşı istemem bir iki gül koyarım 
Baş ucumda ağlama mezarımda duyarım
Döküp bana içini sarıp tuzlasın beni 
Çekip gitme birazda yollar özlesin seni 



HARUN YILDIRIM

-------------
Fecr -tan vakti
Hicr-men etmek bırakmak
Nüsha-ayni Olan şey
Perva -korku çekinme 
Heva-heves 
Rical - yüksek makam erkek.
Fecal-pislik.
( Özlesin Seni / 1 başlıklı yazı Harun Yıldırım tarafından 31.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu