Online Üye
Online Ziyaretçi
Aslan ormanlar kralı, güçlü mü güçlü, emretti mi içinden çıkılmaz engilikte ormanı çınlatan kükreyişi hangi hayvanı korkutmaz ki… Emreder, çelik erir; emreder, kulları yiyecekleri yere serer. Güç işte, bir süre elinin kiri, hani bir atasözü var ya “Kurt kocayınca köpeğin maskarası olur”, Aslan bir güçten düştü mü, onun kim perişan etmez ki, bu sefer o korkar işkenceden, acı çekmekten, rezil kepaze olmaktan işte, hani eden bulur desek, işte fıtratı böyle, o böyle yaratılmış…
Aslan gibidir, Liderler… Yanlarında yağcıları, yağmacıları sinek gibi yaşar. Atılacak kemiği havada kapacak kadar, kuldur liderine. O sinekler it olurlar işte, çıkar peşindedirler. Aslında sineğin hedefi bellidir, en azından aslanın kirlerini, ona zarar vereceklerini yer, içer. Bir nevi yardımcıdır. Kişiliği vardır sonuçta! Ama liderin sineklerinin-yağcıların, yağmacıların kişilikleri yoktur, verirsen kul olur vermezsen pul ederler…
Liderin sinekleri, ülkesini bir gram sevmezler. o ülkeden beslenirler, o ülkenin müziğini dinlerler, o ülkenin imkanlarını kullanır, belediye başkanı olur, milletvekili olur, kocaman oteller yapar, hanları ve sarayları olur, çok zenginlerdirler. Bunlar küçük liderlerdir aslında, içinde ihanetlerini kusmaya hazırdırlar. Büyük liderleri ne derse onu yaparlar. Küçük liderlerin, kullarına verdiği sözler, ateşlediği milliyetçiliğin vaatleri, savaşmaları ve ölmeleri karşılığında zenginliği vaat ettikleri söyleme, haşhaşiler gibi inanırlar. Dağlarda yaşar, kar yağar, buz gibi rüzgar eser, mağaralarda yaktıkları ateşle ısınır ve en berbat ortamda yaşarlar. Ne kuş tüyü yastıkları olur nede yorganları. Oysa o küçük liderler, takım elbise giyer, kuş tüyü yastıklarda uyur, ne ölürler ne de öldürürler. azıcık sıkıştılar mı büyük liderinin gösterdiği yerlere gider, vatanını terk ederler. O inanmışlar, köleler ise bir bir yakalanır hapislerde çürürler. Üstelik vatan haini oldukları tescili olduğu için, ailelerinin de iki yakası bir araya gelmez. İnanan hapishanede çürür, ailesi dışarıda sefil yaşar.
İnsan fıtratının gereği, kul olacağı bir liderini arar durur. Allah’a inanmazsa, kendi gibi fani birini bulur ve ona tapar. Allah’ın ne dediği için değil, o lider ne dediği için yapar. O aslanın tüylerinde, o sineği besleyecek o kadar yiyecek var ki, sinekler rızık için savaşmazlar, bencil olmaz, aksine paylaşımcıdırlar… O sinek, beslendiği aslanı öldüğünde başka aslan bulur. Hani der içten içe, sen beni istemezsen başka aslan bulurum. Rızkımı Allah veriyor nasılsa der. Aslana köle değil, Rabbine köle olur. Oysa İnsanların taptığı lider, eğer dediklerimi yapmazsan rızkını vermem der, kişiliğini kaybeder zamanla, onun ölmesini istemez, ölse ne yapacağını da bilmez. Ölse lideri, ruhunu yaşatır kendi kendine ölene kadar. Bu yolu seçen sonuçta hep sefil olur, hüsrana uğrar, yolunu bulamaz. Nedense bunların gözleri vardır görmez, kulakları vardır işitmez, böylece gerçek ve bir Rabbini asla bulamaz. Allah yar olmayınca iki cihanda da hüsrana uğrarlar. Lider, Allah’a giden yolda, aracıdır. Onu kendisine kul eden ne tarikat şeyhidir, ne ülkesinin lideridir, ne de atalarının mirasıdır.
Ey insan sinek gibi olsanda yeter, yeter ki şahsiyetini, milletini unutma. eline sinekliği alıp öldürdüğün, rahatsız olduğun, küçücük dediğin sinek bile rızkının Allah’tan geldiğini biliyor. Rızkı için Allah’tan başkasına boyun eğmiyor. İhtiyacından fazlasını yemiyor, tıpkı acıkan aslanın, en zayıf avı öldürüp, doyduktan sonra sırf zevk için avını öldürüp yaşatmadığı, gücünü israftan yana kullanmadığı gerçeği gibi… Hayvanlar, sadece ihtiyacı kadar av yaparlar, heyecan duygusu, ne oldum delisi, sıra dışı çıkmaz yola düşüren fikirleri yoktur.
Yarattığın her insanı dünyana halife yapan Rabbim, liderini doğru seçen, istediğin dosdoğru yolu bize ilminle et hediye, yaşayan eyle… Sineğin fıtratında sana kul eyle, zevk için Suriye’de, Irak’ta, Filistinde … Nice diyarlarda zevk için insan öldüren eyleme, o zalimleri de kahreyle, amin!
Saffet Kuramaz