ATAYA

Bir on kasım sabahı, batmıştı güneş sanki 
Sızlayan yüreklerde, gözyaşıydı o anki

Dediler yasta şimdi, bütün gri bulutlar 
Onun güzel yüzünü, yıkayacak yağmurlar

Hazan yaprağı gibi, savrulup gidiverdi
Siyah matem renginde, kalplere iniverdi

Her şey aniden oldu, bütün çiçekler soldu
Hayatı terk edişi, meçhule giden yoldu

Boynunu büktü hemen, sarı kasım patları 
Tam dokuzu beş geçe, durdurdu saatleri

Beni derinden üzen, ayrılık değil atam
Vefasızlar yüzünden, sindi ruhuma bu gam

Belki şimdi cennetten, hüzünle bakıyorsun
Yağmur olup gönlüme, kederle akıyorsun

Ben ki acı içinde, eğdim yere başımı
Gafletimden utanıp, sakladım gözyaşımı

Adını yüreğimde, Fatihalarla andım
Senin çizdiğin yolda, değişmeyecek ANDım.

Şükran Gulcenaz Aydoğan


Onu sevmek her on kasımda yas tutmak değildir.

Onu sevmek hatırasına saygı duymak ve saygısızlık edenlere haddini

 bildirmektir..


( Ataya başlıklı yazı Şükran Aydoğan tarafından 10.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu