Mevsimi Kışa Döndü


Dondururken bedeni, buz kesti eli kolu
Daha bahar gelmezken, mevsimi kışa döndü
Cemrelerim düşmedi, güze uğrarken yolu
Ayağını çelmezken, mevsimi kışa döndü


İçi ısıtan güneş, uzaklaştı yanından
Kara bulutlar çöktü, soğuturken canından
Kalbi horlanıyordu, damardaki kanından
Sıcaklığa dalmazken, mevsimi kışa döndü


Gönlünün sarayını, buzdan kalıplar sardı
O anda yürek ise, yanıp tutuşan hardı
Camdaki buğularda, hüzün izleri vardı
Nemlerini salmazken, mevsimi kışa döndü


Öyle ağırken yükü, dizlerle yere çöktü
Tesellisi bildiği, gözünden yaşlar döktü
Talihine küserek, kadere boyun büktü
Yazgısını almazdan, mevsimi kışa döndü


Umutların üstüne, lapa lapa kar yağdı
Ferini kaybettikçe, sanki iliği sağdı
Ömrünün kalan yanı, gözde örümcek ağdı
Zerre hayrı olmazken, mevsimi kışa döndü


Nesrin Önem
12  11  2016






( Mevsimi Kışa Döndü başlıklı yazı sahrayeli tarafından 12.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu