Online Üye
Online Ziyaretçi
Sebebim dünya oldu, güldürürken âlemi,
İçimi kîn doldurdu, başka kime kızarım.
Yaktı tüm kağıtları, parçaladı kalemi,
Gönül gözüm kör artık, hissiz nasıl yazarım.
Allah aşkına susun, uyku sesi duyayım,
Başımı bir kayanın üzerine koyayım,
Bu kış hiç göz açmadan bırakın uyuyayım,
Yatak yorgan kor artık, bir köşede sızarım.
Uyuşturmuşlar gibi aklımı, agâhımı,
Her şeyden yüz çevirdim, döndüm güzergâhımı,
Yüklendim gidiyorum dert dolu tezgâhımı,
Yaşamam çok zor artık, kalktı dünya pazarım…
Ayser ÖZBAKIR