Seneler önce Haymana Yaylası’nda ki bir köyde görev yapıyordum.
Konya’nın Kulu İlçesi ile Ankara’nın Haymana Yaylası birbirine çok yakındır.Arada bir Karacadağ vardır.
Karacadağ’ın bir tarafı Ankara’nın köyleri, diğer tarafı Konya’nın köyleridir.Anlatacağım konu Haymana Yaylası’nda ki Ankara’nın görev yaptığım bir köyünde geçmiştir.Eskiler “Aynıyla vaki!”derler ya bu da öyledir.Gerçek yaşanan bir olaydır.Belki de hala Karacadağ eteklerindeki köylerde anlatılır .O Makine Mühendisi ve Köylü çoban hala yaşamaktadır.Ne ise;
Biz dönelim asıl konumuza.
Haymana Yaylası’nın tam orta yerinde kurulmuş güzel bir köyde görev yapıyordum.Köyümüzün bakış yönü Konya tarafında ki Karacadağ’dı.Karacadağ o çevrede en yüksek dağdır.Bizim olduğumuz yerin arkasında da meşhur savaşların geçtiği Çaldağ vardır.Anlatılanlara göre Kurtuluş Savaşı’nda Yunanlılar buralara kadar gelmiştir.Ve ben Haymana İlçesine bağlı böyle bir köyde görevliydim.
Yakındaki başka bir köyde Makine Mühendisi bir arkadaşımız vardı.Zaman zaman bize gelir, bazen de biz onlara gider sohbet ederdik.Bir gün böyle sohbet ederken söz çobanlardan açıldı.
Makine Mühendisi olan arkadaş;
---Hocam dedi,O Çoban Var Ya o çoban?...Onu sakın küçük görme.Hafife alma.Onların kafası bazen bizden daha fazla çalışıyor.
---Hayırdır dedim,Mühendis Bey?Şimdi nereden çıktı bu söz?
---Hiç sorma, dedi.Benim başıma bir iş geldi ki,şimdi anlatacağım olaya sen bile inanmayacaksın!
--- Ne oldu ki,dedim?
---Benim arabayı biliyorsun,dedi.Bir gün Konya-Kulu’dan geliyorum.Yol dağın arkasından geçiyor.Stabilize…Tam karşıda bizim köy gözüktü.Yamaçta bir çoban hayvan otlatıyor.Ben yolu takip ederek gidiyorum.Birden araba stop etti.Dank diye durdu.Basıyorum kontağa araba bir türlü çalışmıyor.Arabadan indim.Kaputu açtım.Akü yeni.Hortumlar sağlam.Kaplolar da en ufak bir arıza yok.Motor yeni.Yağı , suyu tamam.Ama araba çalışmıyor.Her şeyi kontrol ettikten sonra tekrar bindim kontağa bastım.Yine çalışmıyor.Baktım akü bitecek.Anahtarı çektim.İndim aşağı.Yolun kenarına oturdum.Bir sigara yaktım.Düşünmeye başladım.”Araba neden çalışmıyor acaba?”
Ben böyle düşünürken bir ses geldi;
---Selamün aleyküm hemşerim,diye.
Baktım çoban.Hayvanları bırakmış benim yanıma gelmiş.
----Aleyküm selam,dedim.
---Arabamı stop etti?
---Evet,dedim.Çalışmıyor.
Gayet bilgiç bilgiç;
---O kolay,dedi.Çalıştırırız.
---Nasıl,dedim?
---Sen şimdi arabaya bin.Kontağı aç.Ben arabayı ileri geri hareket ettirirken sen kontağa bas.Çalışacak.
---Olur,dedim.İçimden de “Şu Allahın Çobanına bak.Koskoca Makine Mühendisi çalıştıramıyor, bir çoban çalıştıracak?Neyse dedim.Bunda da bir hayır vardır!”
Arabaya bindim.Kontağı açtım.
---Tamam,dedim.
Çoban arabayı arkadan ileri geri itmeye başladı.
---Şimdi bas ,diye bağırdı.
Kontağa bastım.Araba tıkır tıkır çalışmaya başladı.Hiç bir yerinden acaip sesler gelmiyordu.Gayet sakin çalışıyordu.
--- Hay Allah,dedim.Bu nasıl bir iş? Basit bir çoban arabayı çalıştırdı.Kocaman Makine Mühendisinin aklı bu işe ermiyor!
---Bu nasıl oldu,dedim?Araba çalıştı.
---Basit Beyim,dedi.Senin arabanın motor dişlilerinde boşluk oluşmuş.Yol bozuk.Sıçramalar nedeniyle o boşluklardan birine denk gelmiş.Dişliler dönmediğinden görev yapamaz olmuş.Motor da stop etmiş.O boşluk alınmazsa sen ne kadar basarsan bas, araba çalışmaz.Ben ileri geri iterek o boşluğu aldım.Dişliler denk geldi.Sen de basınca araba çalıştı.
---Doğru,dedim.Akla mantığa uygun da sen hiç araba tamirin de çalıştın mı?
---Yook,dedi.
---Tahsilin ne,dedim?
---İlkokul,dedi.
---Çobanlıktan başka iş yapar mısın?
---Yapmam,dedi.
---Peki nereden biliyorsun böyle konuları?
---Beyim araba kullananlar ve başına gelenler anlatıyor.Biz de onlardan öğreniyoruz.
Teşekkür ettim.Çoban orada kaldı.Ben arabaya bindim köye döndüm.Dönerken de hep düşündüm.
İnsanları şekline ve tahsiline bakarak hor görmemeli.Koskoca Makine Mühendisi bir arabasını çalıştıramazken,dağda ki bir çoban buna çare buluyor.
Demek ki Atalar boşuna dememiş;
---“El elden üstündür!”diye.
Allahın Çobanı bile bizden üstün çıktı.Sen ne kadar ;”Ben Üniversite Mezunuyum,bu işin uzmanıyım,”dersen de basit bir çoban seni alt ediyor.Karşısında donup kalıyorsun.
---O çoban var ya, o çoban çoğumuzdan fazla şey biliyor.
Bunu sakın unutma!
Kemal DOĞANAY