Online Üye
Online Ziyaretçi
ŞEVKİ YOK
Her taraf ateş çemberi, toprağa
düşüyor canlar;
Karardıkça kara yazgı, kulun sövmeye
şevki yok.
Daha dünyayı bilmeden kırılır taze
fidanlar;
Kalem suskun, vicdan üzgün, dilin
övmeye şevki yok.
Ömür iki nefes kadar, ölümlerse can
yakıyor;
Adaletsiz bir dünyaya hangi göz
şevkle bakıyor;
Düştükçe takvim yaprağı zaman su
gibi akıyor;
Ruhlar üzgün, beden yorgun, elin ivmeye
şevki yok.
Coşari’nin düşmanıdır mazluma zulüm
edenler,
Milletin bağrında yatar ölüme cesur
gidenler,
Çoluk çocuk kan ağlarken, parçalanırken
bedenler;
Bu kahrolası dünyayı gönlün sevmeye
şevki yok.
İbrahim COŞAR