Online Üye
Online Ziyaretçi
İnsana güvenmek boşuna çaba
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam!
Kim merhamet eder, çaredir kavga
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam!
Kanayan yaramı kimse görmüyor
Herkes gülüşüme bakıp duruyor
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Kalbimde acısı, narı sarıyor!
Kendime doktorum yalnız gezerim
Meskenim bozkırlar doğa nazarım
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Ölmeden mezarım, eşer kazarım!
Ararım manada insanda değil
Bu yüzden gezerim halimdir sefil
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
İsyandır bilirim, “Tövbe et cahil!”
Bir dünya masalı öğrendim durdum
Yaşanmaz hayali ömrümde kurdum
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Boşuna başımı taşlara vurdum…
Yemek içmek derdim oldu sürekli
Görmedim kendimi yufka yürekli
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Sindim bir köşeye korkup, ürkekçe!
Aşk beyaz perdeden çıktı dışarı
Yalan yanlış her şey yaşadım aşırı
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Teselliymiş sandım, bildim başarı!
Aynı kandan kardeş oldu yabancı
Ele karışınca yaptı yalancı
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Gördüm üzülerek nasıl talancı!
Beni ancak Allah anlar, muhtacım!
Aşkından terk ettim dünyada tacım
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Çıktım yılan tenden, kadim miracım…
Saffet Kuramaz