Şehre indiğim zaman Ortaokul yılları
Öyle hevesliydim ki okumak istiyordum.
Köye gelip giderken kısaltırdım yolları
Bilgiyi ilmek ilmek dokumak istiyordum.
Bodrum kat loş bir oda kiralamıştı babam
Elektrik lambasını ilk defa görüyordum.
Emeğine karşılık vermekti bütün çabam
Karşılık vermediğim zaman hep eriyordum.
Belli bir proğramda geçiyordu zamanım
Yemeğimi yapmaya epeyce alışmıştım
Tavizsiz sorumluluk içindeydi her anım
On üç yaşımda sanki yetmişe ulaşmıştım.
Gazı biten ocağı yakamadığım gece,
Soğuk bir çorba içmiş yatağıma girmiştim.
Geleceğe hayaller kurmuştum nice nice
Kendime isyan değil hep teselli vermiştim.
Kış günü büzgün biçim uykulu halimdeyken
Sıcak mı sıcak bir el başımı okşuyordu.
Garibanlık içinde ellerim koynumdayken
Korkma.! ben geldim diyen babam konuşuyordu.
Kalkıp öyle bir içten sarılmıştım ki Ona
Yaktığı sobadan daha enfesti sıcaklığı.
Bu anı kırk yıldır göz yaşı döktürür bana
Ulaşılmaz şekilde olsa da uzaklığı.!
BİRFÂNİ ..Eylül - 2009.
(
Öyle İçten Sarılmıştım Ki. başlıklı yazı
BİRFÂNİ tarafından
15.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.