Küllerinden doğmayı öğrettin bu Ulusa
Muasır medeniyet elde kozumuz oldu
Toparlanıp birleştik dağda köpek ulusa
Şimdi ne olduk demek dilde sızımız oldu
Şehit haberleriyle düştük türlü gamlara
Kararttık ışıkları muhtaç olduk mumlara
Ezdiğimiz düşmanlar yine iş başındalar
Parsel parsel bölmenin yeni savaşındalar
Kurtuluş şehitleri şimdi yüz yaşındalar
Kemikleri sızlarken belki göz yaşındalar
Nasıl üzülmesinler devrilen şu çamlara
Kararttık ışıkları muhtaç olduk mumlara
Belki gereği gibi uygarlığa koşmadık
Ama şükürler olsun doğru yoldan şaşmadık
Yazdığın o nöbetten daha henüz düşmedik
Uzun yıllar böylesi vatan diye coşmadık
Hiç kimse durduramaz düşsek bile damlara
Kararttık ışıkları muhtaç olduk mumlara
Kimileri şaşırıp senin yolundan sapar
Kimi dini sömürür ardından darbe yapar
Kimi illa makam der kendine koltuk kapar
Hiziplerin ardından kızıl kıyamet kopar
İnadına sel gibi bayrak astık camlara
Kararttık ışıkları muhtaç olduk mumlara
Şimdi Dumlupınar'da seninle olmak vardı
Başkomutan diyerek yolunda ölmek vardı
Kanını dökenlerin kadrini bilmek vardı
Seninle karanlığı yürekle delmek vardı
Şu kalp nasıl alışsın vurduğumuz gemlere
Kararttık ışıkları muhtaç olduk mumlara
Dünya biliyor seni nasıl anlatayım ki
Yeri göğü adınla nasıl inleteyim ki
Çınlamayan kulağı nasıl çınlatayım ki
Tınlamayan şaşkını nasıl tınlatayım ki
Alışmışlar bir kere gereksiz tamtamlara
Kararttık ışıkları muhtaç olduk mumlara
Denizle birleştirdin önce kıta sahanı
Bir cennette çevirdin çölde küskün vahanı
Barış için savaşmak senle sardı cihanı
Hiç reddeden olmadı o mükemmel dehanı
Batı yine başladı göz kaydırıp zumlara
Kararttık ışıkları muhtaç olduk mumlara
Ağlıyor Karadeniz Marmara küskün bize
Ege diyor düşmanı dökmedik mi denize
Akdeniz şiddetiyle dalgalar geldi dize
Doğu batı ayrıldık göze mi geldik göze
Allah Allah dedik de gelemedik demlere
Kararttık ışıkları muhtaç olduk mumlara
Gözlerimizi açıp gerçekleri görmeli
Hain ve yobazların defterini dürmeli
Yapılan ihanetin hesabını sormalı
Uğrunda ölenleri al bayrağa sarmalı
Yeniden renk gelmeli yolduğumuz çimlere
Kararttık ışıkları muhtaç olduk mumlara
Bir sıkımlık can kaldı kurulan tüm ağlarda
Bağ bozumu beklerken salkım salkım bağlarda
Elbet artık Milletim yeter diye çağlarda
Yine güzel İzmir'de çiçek açar dağlarda
Dönüp baksak tarihe kan kusturduk kimlere
Kararttık ışıkları muhtaç olduk mumlara
Mehmet Fikret ÜNALAN
02.02.2017 saat 19.40
Batıkent/Ankara
