GELME ÜSTÜME HAYAT
Canımı yakma artık gelme üstüme hayat
Nihayet amacına vardın vardığın kadar
Sancılı bir yüreğin efkârıdır bu feryat
Yaşama hevesimi kırdın kırdığın kadar
Zorda bıraktın her dem oldum elinden heba
Bazen hoş görünerek kaptırdın hep zehaba
Benziyorsun uzaktan görünen bir seraba
Yaklaştığım an tuzak kurdun kurduğun kadar
Ne yazık ki vermedin aciz halime değer
Güneş açsa ne fayda üstüme zehmin doğar
Varlığın nefesimi daraltıp her gün boğar
Boynuma gam ipini sardın sardığın kadar
İstemem sana kalsın değersiz şöhret, şanın
Pişmanlıktan öteye geçmedi hiçbir anın
Keşkelere sığındım görmedim güzel yanın
Fazlasıyla dersimi verdin verdiğin kadar
Yolcuyum bu âlemde sende geçici bir han
Yüreğim bitap halde elinden ağlıyor kan
Dert yükledin omzuma kalmadı şu tende can
Her geçen gün bedeni yordun yorduğun kadar
Geçip giden ömrüme mutluluğu çok gördün
Etrafımı çekilmez hüzün ağıyla ördün
Ben çaresiz kaldıkça sen de sefanı sürdün
İnsafsızca sırtımdan vurdun vurduğun kadar
Sen bir avcı misali bense çaresiz avdım
Defalarca ağına düşecek kadar tavdım
Ahireti beklerim seni gönlümden savdım
Benden yana murada erdin erdiğin kadar
Murat Gökçe Karsî
02.03.2017
(
Gelme Üstüme Hayat başlıklı yazı
Karsî tarafından
4.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
