Rahatım bağımda bahçemde.
Oksijenim vardı yüksek dağımda.
Çiçekler açardı nisan ayında.
Bir güzelik vardı ilk baharında.
Doğanın güzeliği ayrıydı göz nazarında.
Rüzgarı bir hoş eserdi yayla havasında.
Koyonlar kuzular dolaşırdı yeşil merasında.
Ekinler baş verirdi ekin tarlasında.
Çocukluğum geçti tozlo yolarında.
Köyüm hep saklı çocukluk anılarımda.
Gençliğim saklı o taşlı topraklı evlerinde.
İlk sen oldun ilk okol yılarımda.
Şimdi sıkışmışım şehirin beton binalarına.
İstanbul alışamadım sana sokaklarına.
Mecburen çırak oldum sana.
Bir ekmek davasına.
İstanbul huyundamıdır suyunmadır.
Sana gelen bir daha dönemiyur geriye.
Hep hasret bıraktın beni köyüme.
Keşke imkanım olsaydı hiç düşmeseydim senin eline.
İstanbul bir gün gidecem sende.
Sana gelirken bu yemin vardı aklımda.
Hiç gözüm olmadı güzeliğinde denizinde hanında.
Tad alamadım sendeki yaşamda.
(
Senden Gidecem İstanbul başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
23.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
