Hayatın Gerçekleri....
düşünceler dolu dizgin.yaşam tek düze sürüp gidiyor işte.bir gram bir değişiklik yok...sayfalarda gezinirken bir arkadaşın yazısını okudum.yorgunum diyordu hem de çok yorgun...fotolarına baktım...adam gün geçtikçe kötüye doğru gidiyor hiç kendisine dikkat etmiyor.arada bir şeyler yazıyorum kendisine..dikkat et kendine filan diye.ama nerde...eeeee diyorum ben de kendi düşen ağlamaz,iki gözü birden çıkar.
bazılarını acımak doğru değil...adam kendisini acımıyor sa ben niye acıyayım ama değil mi yani...
ölümü düşünüyorum...insan öleceğine yakın değişiyor,kendi değişiyor,huyu değişiyor ,olmayacak yiyeceklerden yemek istiyor.tıpkı gebe kadınlar gibi...abuk sabuk şeyler işte.kış ortasında yaz meyvesi istemek gibi...
bir de yürüyüşü değişiyor ölümü yaklaşanların.kurulmuş bebekler gibi oluyor adımları...yani zorla atıyorlar adımlarını.küçük küçük, adım adım yürüyorlar...
bir düğünde görmüştüm.bir bayan minik minik adımlarla yürüyordu.arkasında baktım...yanımdakilere döndüm...en fazla yarım yıllık ömrü var dedim.fazla yaşamaz...o beni ay farkıyla yanılttı.sekiz ay sonra ölmüş...
ölüm meleği her insanı günde beş kez yoklarmış.insan bazen ürperir ya...demek o zaman azrailin bizi gözetlediği an demek ki...
insan bazen yaşamaktan da zevk almaz olur...her şeyi vardır ama bir şeyler eksiktir hayatında...
bir de sevdalar vardır.zamanla flulaşan...git gide anısını bile hatırlamakta zorluk çekilen...
zaman her şeyin ilacıdır.bazen tatlı,bazen de acı reçete sunan zaman.unutamam dersin.gün gelir,hatırlamaz olursun...çok nankör bir şey bu zaman...un ufak ediyor her şeyi...toz duman ediyor,parçalarını her bir yere savuruyor...gün geliyor elinde hiç bir şey kalmıyor...
hayat çok garip...garipten bile öte...acımasız...tıpkı insanlar gibi...
bazen düşünüyorum...sesli düşünüyorum...çeşit çeşit insanlar var dünyamızda.kimisi iyi kimisi kötü...kimisi de kötünün de kötüsü...hep derler ya.uğursuzun işi hep rast gider diye...allah bazılarına hep dört,bazılarına da hep dert verir diye...doğru..hem de çok doğru...
bana hiç bir istediğimi vermedi şu tanrı...ne istedimse hiç olmadı...artık ben de bir şeycikler istemez oldum...dua etmeyi bırakalı yıllar oldu...olmayacak duaları amin demeyi çoktannnnn unuttum...
hayat çok acımasız...yoksa insanlar mı...artık bilemiyorum.yaşam zor...yaşamak zor...
sahi ne olacak bizim şu halimiz???biz ne zaman mutlu olacağız???
candan
1.4.2017
izmir(
Hayatın Gerçekleri.... başlıklı yazı
candan tarafından
1.04.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
