NEFES GİBİ
Her
geçen gün ve gece
Yolunuz
açık olsun
Ağlamakla
geçmiş bir gecenin
Kaybedilmiş
günüdür ayrılık!
Güne
aydın demeyi unutalı çok oldu
Gün
seninle aydınlıkmış meğer
Sensiz
gün neyime benim
Saklanamadıktan
sonra
Birlikte
karanlığın koynuna
Geceleri
neyleyim!
Bütün
çiçekler şimdi sen kokuyor
Bulutlardan
yüzün gülümsüyor
Diller
kulaklarıma lâl
İçimdeki
sesini dinliyorum
Karanlığın
gözlerine bakarken
Gözüm
uykuları tutamıyor
Rüyalarda
sensiz çekilmiyor zaten
Yollama
sensizliğini bir de düşlerime
Ey
yar!
Yokluğun
bana yetiyor…
Yüreğimde
içli sözler
Dilimde
ismini heceliyorum
Parmaklarım
mum
Kalemim
fitil,
Seni
yazdıkça kâğıda
Damla
damla eriyorum!
Mehtaplı
bir gecede
Ay
ışığıyla
Denize
yazılmış
Yıldızlarla
süslü bir mektup
Eline
geçerse bir gün
Deniz
gözyaşlarım
Ay gözlerimin
ışığıdır
Gönül
sahilimden gönderdim
Uzak
yollardan geliyor
Yorgunluğu
ondandır
Bana
vermiş olduğun sözleri
Ben
tutuyorum içimde
Nefes
gibi,
Hayat
veriyorlar
Zamana
yenilmiş ömrüme
Yaşam
yormuş zaten bedenimi
Ey
yalnızlık bir de sen vurma!
05-03-2012
Şair,
Burhan AKSU