Daha çok genç yaþýmda görevime atandým.
Yakýnarak halimden, hiç kimseyi baymadým.
Sanki hala çocuktum,süslenmeye utandým.
Vatanýma hizmette, çalýþmaya doymadým.

Sarýnýrdým yorgana, gökte þimþek çakarken.
Serinlerdim sabýrla , hüzün beni yakarken.
Yansýmazdý derunum, aynalara bakarken, 
  Dizginledim nefsimi, þeytana hiç uymadým. 

Aðýr geldi gurbetlik, çok þeylere üzüldüm.
Ýyi niyet besledim,hiç durmadan ezildim. 
   Haset edip,arkamdan,konuþana bozuldum.
Sýr sakladým içimde ,kimselere yaymadým.

Hiçbir ressam veremez,çiçeklerin rengini 
Tefekküre daldýrýr, denizlerin engini       
  Rabbim seçer ,kuluna yakýþtýrýr dengini.  
  Razý oldum kadere,asla karþý koymadým  

        Hedefine azmeden, çalýþmaktan yýlmazmýþ.
    Karþýlýðýn alýrsa, hiç altýnda kalmazmýþ.
    Bilinmezse deðeri, hak yerini bulmazmýþ 
           Tatmin olan kimseden,hiç þikayet duymadým.

    Seviyorsan hayatý, yaþamak ne güzeldir.
   Neler saklý içimde, yalnýz bana özeldir. 
         Yeþil renkli yapraklar, þimdi artýk gazeldir. 
         Anýlarda kaldým ben,kaç yýl geçti saymadým.



Ülkü Ahýska