Ayaklarýmý sürekli yýkarým. Her gün hem de hiç sektirmeden. Bu neden ile ayaklarým kokmaz. Kokmadýðý gibi arkadaþlarýmda ''Býrak bu ayaklar koktu be Ýsmail.'' diye espriyi zor yaparlar bana. Çoðu yapmaz da bazý muzip arkadaþlarým zaman zaman diline getirir yine de bana takýlmak için... Býrak bu ayaklarý koktu Ýsmail diye laf sokmaya çalýþýrlar ben de o sokulan laflara hiç takýlmam.



Geçenlerde dört çift çorabýmý çöpe attým. Parmaklarým özgürlüðüne düþkün herhalde tutup da çorabýmdan firar etmeye kalkarken tam hemen yakalýyorum parmaklarýmý, kulaklarýndan tutup yerine sokuyorum derhal... Hadi bir çift at iki çift at, dört çift ne oluyor arkadaþým, boru mu ya! Sonra çift rakam yani ya üç at ya da beþ çift at deðil mi ama, dört nedir dört?



Kafamda binbir türlü sorular. Kim delik deþik etmiþ olabilir ki çoraplarýmý? Muhtemelen evi tahta kurular bastý ve çaktýrmadan benim çoraplarýn bir kýsmýný midelerine indirdiler. Her ne kadar Ramazan gelmiþ olsa da hepinizin bildiði gibi tahta kurularýnýn oruç ile alakalarý yok... Baþka bir seçenek duvara çarpmýþ olabilirim ev de gezerken çoraplarýmý diyeceðim ama o da olmaz, çoraplarýmý duvara çarpsam ben farkýna varmaz mýyým bunun? Dalgýnýn biriyimdir de o kadar deðil ...



Aaah çoraplarým vaaah çoraplarým. Ne de severdim o gri çorabým ile kahverengi çorabýmý, ömürleri buraya kadarmýþ ne yapalým? Ne de ayaðýmý ýsýtýrdýnýz, ne de sýcaklýk verirdiniz, hem yazýn hem de soðuk kýþ aylarýnda, sizi hiç unutmayacaðým. Gece rüyalarýma bile girersiniz. Bulmam lazým, bulmam lazým bu çoraplarýmý yýrtanlarý mutlaka. Dedektif gibi gece uyumayacaðým o çoraplarýmý yýrtanlarý bulacaðým. Durun bakayým, durun. Yoksa aklýma bir þey geliyor ama, kedi, bizim bu deli kedi yýrtmýþ parçalamýþ olmasýn sakýn? Ama Allah var çoraplarýmý parçalarken de görmedim, günahýný da almayayým þimdi kediciðin.



Yok, yok bu iþin içinden çýkamayacaðým. Çiftine de on beþ lira vermiþtim, iyi çoraplardý, iyi... Ev de fare var desem, o da mümkün deðil, apartman dairesinde fare mi olur muþ? Farkýnda olmadan karýncalar yemiþ desem, Iýýh! Ayakkabý ile gezerken karýnca nereden yolu bulup da girecek ayaðýmýn içine de çoraplarýmý kemirecek. En iyisi dolgun bir ücret ile dedektif tutsam olayý aydýnlatmak için. Yok ya ne saçmalýyorum çoraplar hepi topu otuz kýrk lira bir þey. Dedektife nereden baksan masraflar hariç bin beþ yüz iki bin lira toka etmem lazým, batarým sonra da yan gelip yatarým. Cepte para mara kalmaz billahi...



Hayýr ev de küçük çocukta yok ki onlar yaptý kemirdi desem çoraplarýmý. Hani þöyle bir þey de gelmiyor deðil aklýma ''Belki benim çocuklardan biri uyurgezer hastasý, gece kalkýp bizim odaya girip farkýnda olmadan çoraplarýmý kemiriyor.'' Olamaz mý? Olur belki olur da hiç de þahit olmadým çocuklarýmýn gece kalkýp da gezdiðine, günahlarýný almayayým. Çalýþtýr toriði Ýsmail bakalým. Bulunca çoraplarýmý kimin deldiðini, Arþimet'in hamamdan çýkarken evraka evraka yani buldum buldum diye baðýrmasý gibi ben de baðýracaðým mutlulukla ''Buldum buldum çoraplarýmý deleni buldum.'' 



Ýþte bu, iþte bu, derin ve uzun araþtýrmalarýmdan sonra buldum çoraplarýmý delenleri parçalayanlarý. Baþ parmak ve yanýnda ki parmak. Sadece parmak deðil parmaklarýn ucunda ki uzamýþ týrnak tabi ki ayný zamanda. Ya ben bunu uzayýnca hep keserdim, nasýl da unutmuþum, hiç farkýnda deðilim. Al bakalým týrnak makasýný, giriþ o kocaman katýr týrnaðý gibi olan baþ parmak ve yanýnda ki küçük parmaðýn týrnaðýna... Sen de bir alemsin Ýsmail... (Kendi kendime fýrça atýyorum burada) Ayaklarýný yýkýyorsun da insan þu týrnaklarýný da keser be adamým. Bir týrnak kesmek için sekiz on ay da beklenir mi, daha çok para verirsin sen çoraplara bu kafayla...