Kadir bildim, Ramazanda yirmi yedinci gece
Kur’anda seni anlatır, doksan yedinci süre!
Rastgele bir gece değil, her karanlığı delen
Bin aydan hayırlı nurdur, kalp kapısına gelen!
Kur’an bu gece indi, şer bir köşeye sindi
Zalim saltanat son buldu, insan felaha erdi!
Kur’an yaşam modelini sundu tüm insanlığa
Furkan oldu biçareye, tek umut zindanına!
İbrahim ateşine su, imandır tek sebebi
Kadir gecesinde indi, yaşayacak ebedi!
“İkra!” dendi titredi arz, titredi son peygamber
Dosdoğru yol müjdelendi, budur en güzel haber
!…
İlk ayetle gece başlar, yaşamalısın ruhunu
Sonraysa hatimdir gerek, değiştirmek huyunu!
Ölmüş ruhları dirilten, insana gönderilmiş
Okundukça gözyaşıyla kıbleye döndürülmüş!
Bu yüzden, okurken Allah ile konuşur insan
Hangi dile düşerse düşsün değişmez lisan
!…
Bu gece neden önemli, sor isyankâr nefsine
Bu geceden sonra dur de, şu dünya hevesine!
Kur’an inmiyorsa kalbe, olmaz dua etsen yar
Beklentin neyse ahirde, o dünyanı eder dar!
Oku-yaşa-anlat Kur’an, niyettir geceye has
Onu sev ki, ecelinde ebediyen tutma yas!
Kur’an mucizevi kitap, insanlığa kaim hitap
Allah koruyor, tahrife yeltenen düşer bitap!
Kadir bildim, Ramazanda yirmi yedinci gece
Kur’anda seni anlatır, doksan yedinci süre!
Saffet Kuramaz