Asrı saadete has çağdaşlık zincirinde, 
Ebu Zer yaşıyormuş çölde, köhne çadırda! 
Üç beş eşyası ya var ya yok bir fakirane... 
Sahabeler utanmış teklif etmişler altın! 
“Al eşyalar ki, olsun sarayın şu virane...”

“Sende bizim gibi de yaşayasın şahane!” 
Çok üzülmüş deyince bakıp kendi haline,

Emanetse ne olur, her yer olsa hazine: 
“Haşırda hesabım çok çetin söyleyip derken,” 
“Şu üç beş eşyayı ve hesabı düşünürken,” 
“Nasıl veririm hesap, yoktur bana yararı!” 
“Zor duruma sokmayın, kim ister ona verin...” 
Almamış altınları, nasıl ders bu hadise! 


Oysa beleş olsunda helal haram karışır

Günümüz insanları rahatlığa alışır:
Faizi almak için
bankaya koşuşanlar, 
Piyango alıp zengin olma da yarışanlar, 
Kredi kartı kullanıp limiti taşıranlar,

Makam sevdasına aşk, haddini aşıranlar 
Mal yığıp, yığıp da yok ki diye ağlaşanlar... 
Sahabe gibi size getirdim desem altın, 
Umursamazlar, desem hesabınızı tartın, 
Ebu Zer olmaz kimse, dünyalığa koşarlar! 
Kimse dostunuz olmaz, uzaklaşır kafile... 

Ey kardeşim, dünya yalnız eylenme yeri


!...


Açıp kapa gözünü geçer gider seferi…

Olsunda kazanırsan içinde alın teri

Helalinden yiyip iç, bundan bil yalnız kârı

Ecel gelip çatınca yaşamazsın badire…


Saffet Kuramaz

( Ebu Zer başlıklı yazı safdeha tarafından 24.06.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu