Kuğular Ve Sen
Ne zaman bir kuğu görsem zarafetle yüzen.
Bilirim o güzelliğin kaynağı sensin sen.
Bense hep sana dair has hayaller kurarım.
Göl mesrur değince tenine sana emsal ten.
Haza nasibini almışsın som asaletten.
Kuğular feyz alıp yüzer sendeki hasletten.
Hem güle emsal olursun hem aşka misalsin.
Bir ben nasibdar olayım senle meserretten.
Bazen ışık olursun gözlerime bazen nem.
Güle emsalsin aşka misalsin sen bir tanem.
Sen böyle kuğuların duruşunda gizliyken.
Hem bitmeyen efsanem olursun hem nar tanem.
Senden bahseder imbat ılgıt ılgıt eserken.
Hayallerime düşen şebnemsin sabah erken.
Ben kendimden geçmişken senin güzelliğinle.
Bırakıp da gitmeyin beni kuğular ve sen.
Ankara,07.01.2009 İ.K
(
Kuğular Ve Sen başlıklı yazı
İbrahim Kilik tarafından
7.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
