EY ÇOCUK
Ey çocuk!
Yüzünü
acılar mı çizdi?
Nasıl
kıydılar bu kadar çabuk?
Kalbini
kırıp nasıl üzdüler
Canın
yanmış olmalı
Ağla
şimdi
İçinden
geldiği gibi
Dökülsün
feryadın gözlerinden
İnci,
inci yüzündeki çizgilerden
Bir
bahar düşün hayallerinde
Herkesi
mutlu yaşat kendi ülkelerinde
Kalp
yerine yumurtaların kırıldığı
Ekmeğin
paylaşıldığı
Acıların
insanlara darıldığı
Uzakmış
Olsun
Uzakları
içinde toplayıp biriktirir insan
Aklınca
kurallar koyar
Sonra
da kendisi uyar
Mesafeler
düşlerine kuramasın tuzak
Gözlerinin
göremediği yerdir uzak
Halbuki
kalbin kadar yakındır
Hedeflerin
kadar umutlusun
Hayallerin
kadar mutlusun
Hayallerine
karışılamaz
Düşler
ülkesine kötülüklerle ulaşılamaz
Kara
kara düşünmekten seni renkler kurtaracak
Bir
gün sevginin zincirleri elbet kırılacak
Düşün
hayallerin bittiği çizgiye kadar
Yürü
ufkun tükendiği maviliklere doğru
Bil
ki insan, önce hayal eder, sonra da yaşar
Eğer
kalbinde sevgi varsa
En
mutlu, en güçlü insan olursun
Denize
karşı evin olmasa da
Gökyüzüne
doğru bakışın
Sonsuzluğa
uzanan hayallerin olsun
Ey
çocuk!
Hadi
ağla şimdi
Ağla
ki!
Güzellikler
yeşersin gözyaşlarından
Ağla
ki!
İnsanlık
utansın davranışlarından!
19-11-2013
Şair,
Burhan AKSU