Yokluğun üstüne biberi döktüm

Güneşle yanınca donmuş su oldu…

Yaşlandığım ana belimi büktüm

Dilimden her çıkan yunmuş Hu oldu…


Süsledim yokluğu inanan çoktu

Kaybedince gördüm nasılda şoktu 

Bedenimde bile zenginlik yoktu

Çöllerde Mecnuna konmuş su oldu…


Yoklukta kayboldum dediler deli

Yaşıyor sandılar dediler diri

Mevlana’nın Şemsi dediler piri

Kalp çıktı bekaya sünmüş Hu oldu…


Göz değil kalbinle gör, desinler kör

Kalpten öte yokluk, dön Rabbine sor

Fakirdedir gerçek görünse de zor

Aşkla kaynayınca, suda Hu oldu…


Saffet Kuramaz

( Suda Hu Oldu başlıklı yazı safdeha tarafından 27.07.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu