CANIMI YAKTI
En
güvendiklerim canımı yaktı
Bir
ömür taşıdım terk edip gitti
Sevgiyle
ördüğüm duvarı yıktı
Gönlüme
zehrini zerk edip gitti
Acılar
vurdular kırıldı özüm
Boşluğa
bakmaktan yoruldu gözüm
Kula
boyun eğmem Rabbime sözüm
Menfaat
kalmadı fark edip gitti
Menzile
varılır mı beklemekle?
Aşık
olunur mu dilden demekle?
Yürekten
yanmadan bin bir emekle
Ufak
bir darbede çark edip gitti
İlkbahar
yaz geçti sararıp soldum
Şaha
kalkan nefsin ipini saldım
Hayat
kavgasında hep borçlu kaldım
Aslında
her sözü hak edip gitti
Bunca
yıl âlemde iyi niyetle
Borcumu
ödedim acı diyetle
Acıya
direndim ben haysiyetle
İnsanlık
ne varsa yok edip gitti
Mihrimah
dünyanın kansın nesine
Hayat
benziyor bir kar tanesine
Kulak
verin feryat eden sesine
Acıya
kalbimi han edip gitti
31-12-2013
Şair,
Burhan AKSU