KURBAN EDERİM BENİ
Nasıl
geçmiş asırlar Ȃdem Nebiden beri
Bütün
Resuller vermiş Haktan aynı haberi
İlahi
emirleri yaşayan olmuş mutlu
Kalpten
tevekkül eden yarınından umutlu
Herkes
kendi rolünü iradesiyle yazmış
Köleliği
unutup efendisine kızmış
Güneş
gülümseyince goncalar açar gülde
O
zaman neşeyi gör aşkla yanan bülbülde
Giderim
ben sessizce kalbim sen müsterih ol
Yâre
alır götürür işte bu müstakîm yol
Yaşanan
her anıma dünya bir çilehane
Zikreden
yüreğime sinemdir semahane
Yalan
dili kirletmiş tükürükle çıkmıyor
Aşka
inanmayanı volkan bile yakmıyor
Karanlığa
düşmeden gecenin kenarında
Sonsuzluğa
yürürüm yanıp aşkın narında
Yürekte
çıkan yangın çölleri bile yakar
Aşkla
yanan her şeye gönül gözüyle bakar
Alınıp
incinmeyin sakın siz sözlerimden
Düşürün
gözünüzü boş bakan gözlerimden
Yeşil
denizler aşıp gökleri geçtiğim gün
Hayat
bayram yeridir ölüm nefsime düğün
Ay
güneşten kamaşan gözünü ovalarken
Zamanların peşinden ecelim kovalarken
Kurban
ederim beni dünya kalırsın yetim
Yaşarken
bilmeyenler o gün bilir kıymetim
13-10-2014
Şair,
Burhan AKSU