İyiler çoğalsın ki güzellikler bitmesin
Canlıların rızkını Yaratıcı dağıtır
Zenginler fakirlere veriyor zannetmesin
İnsanlar üzüntüyle saçlarını ağartır
Rızkın kefili Allah kimse telaş etmesin
İşveren işçisini sanki kendi doyurur
Utanmadan insanın bir de yüzüne vurur
Başarıyı kendinden bilerek yapar gurur
Hiçbir insan İlahlık iddiası gütmesin
Her kes karşındakini kendi gibi biliyor
Hırsızlar başkasına siz hırsızsınız diyor
Haram, helal seçmeden kulun hakkını yiyor
Kimse bu insanların peşlerinden gitmesin
Unutmuşlar insanlar vefalı olmak neymiş
Şakiye göre vefa abdalca düşünceymiş
Abdalı hakir gören şeytanın emrindeymiş
Aklı olan ömrünü boşuna tüketmesin
Diliyle Allah deyip kalpte fesatlık taşır
Gönüller yapmak varken üzmeğe yara kaşır
Hak dostlarına küser tagutlarla barışır
Mutlu olmak isteyen Allah’ı terk etmesin
Kahpeliğe çalışır aklı fitnecilerin
Kapısından ayrılmaz şeytani cincilerin
Arasında taş gibi dururlar incilerin
Saklanmaya çalışır insanlar fark etmesin
İnsanlık erdeminin unutulmuş anlamı
Dünya sevgisi olmuş yüreklerin ünlemi
İnsan neyle üzülür bu günle mi, dünle mi?
Üzülmek istemeyen kimseyi incitmesin
Ne Allah korkuları ne de sevgileri yok
Ey şeytanın dostları sizlerden dünyada çok!
Yalan ve iftiraya insanların karnı tok
İyiler çoğalsın ki güzellikler bitmesin
22-11-2014
Şair, Burhan AKSU