Sokak ve Ben

Yıllarımdan doyup kusanlar
elimi gözümü bagladılar
ve beyaz hayallerimi,
gez göz arpacık
indirdiler duvar diplerine!
Artık yagmur damlasında saklanır
köprü altından akıp giden ömrüm!

Ooff off, gözlerim doluyor gözlerim!
Kaç yıldır kokuşurum buralarda,
görenim duyanım olmaz!
Sabah Sabah geçip giderler
ses vermezler yanlızlıgıma !

Kabuk tutmaz öfkem, yanar ha yanar!
Yoksullugum baş belası, sıgmaz topraga!
Mazgal altındayım gün boyu .
Saydım onikibin insan geçti üstümden.
Bir kez göz hizasından düştünmü,
Yılandır Böcektir sırdaşın gayri!

Sokak lambaları körkütük,
düşmez üstüme şavgısı!
Mutsuzluk  taşıyan son Tren de Perona girdi!
Korkum, demir sesine yapışarak bagırıyor!
Duyuuun duyuuuuunn duyuuuuunn ulaaannn!
Sokakta yaşıyorum!
Adım?
Adım yok!
Kimim kimsemde,
Evim barkım,
Nufus Cüzdanım da!
Öyleyse, oyumda yok!
Kolumdan tutup sokaga attıklar 15 yıl önce!
Şimdi hangi mevsimdeyiz, sorma bilmiyorum!
Hem soguk hem sıcagım!
Alıştım iklimin orasınada, burasınada!
Bana kalsa, hepside aynı bok!

Evladını çöpe atan, Anam babamda ölmüş!
Belliki kötü yoksuldular!
Babanın neyi varsa evladına kalır diyorlar ya!
Servetim, Köprü altındaki 4 metrelik koca bir oyuk,
birde yeşermeden yolunan kara sevdam.
Her sabah, topuk sesini yüz metreden duydugum
Bankanın çek senetcisi Nilgün
üstümden geçer, kestirme diye,
içim aglar
“Günaydin Abi“ demesine ,
taş olup oturur içime!
Halbuki o hiç bilmedi
ben deyim dört sende ondört kez,
kaçırıp atacaklardı Kalekışla da bir Bag evine.
Ne fena dayaklar yedigimi
Yada ikisini birden bıcakladıgımı bilseydi eger
belkide severdi, suya hasret bu kirli sakalı!
Hayallerim dagların ötesinde Nilgün!
Mermer duvar harcında!
Tırnaklarımla yontarım betonları,
içimi kimsenin görmedigi vakitlerde!

Pazar günü, sokak hayvanlarını çekerken,
hangi kanal dı bilmiyorum!
25 yaşında bir Kız
Eger imkanınız olaydı, ne olmak isterdiniz?
Sustum içimden, sustum dışımdan.
Konuşsaydım, ARI diyecektim!
Hemde Eşşek ARISI!
Çalıp çalıp doymuyanların,
birde sömürülen, yoksul halkın
kör gözünün tam ortasından sokmak isterdim!
Ulan bizi yok ettiniz de,
Siz niye bir boka yaramadınız! diyerek.

Bir ses geliyor kulagıma, hemde bastıgım yerden.
Ben sokagım,
duyuuunn duuuyuuuuunn benii!
Korkmayın,
koşarak geçin üstümden!
Özledim eli bayraklı dostlarımı,
Deniz den Mahire,
Ibo dan Che ye!
Savurun sesinizi meydan meydan!
Yine Atkı ve Parkanızla gelin!
Barikat barikat dagıtarak!
Ben sokagım, aldırmayın başları tutanlara!
Hadi, hadi, hadiiii !!!
Dalın çehreme bodoslamadan, sıra sıra Kortejlerle!
Bir bilseniz,
bir bilseniz, ne çok yanlızım kalabalıgınızda!
Korkan bizden degil diyor yagmur, gözlerime!

Sokak ve ben,
yüz yüze
göz gözeyiz.
Ayak sürterim çehresinde, düşmana inat!
Gülümser topal bacagımda kurşun!
Ilk defa haykırıyorum, kaldırım taşına basarak!
Haaallk,
oturma kalk!
Hadi bir HAYIR yap kendine!
Yap kiii,
kimse benden sonra,
sokakta donarak ölmesin!!

 Haydar Metin
( Sokak Ve Ben başlıklı yazı Haydar Metin tarafından 19.09.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu