Eline silahı alan sokakta kadınını öldürüyor
Neymiş boşanmak istemiş
Neymiş başka biriyle evlenmiş…
Ya Hû, kadın dayaktan usanmış
Aşağılanmaktan budanmış
Ruhunu saran üzümünden pekmez yapmak yerine
Kan akıtıp şarap yapmışsın, bile bile
Mezen olsun diye hapishaneye!
…/Kadın gerçekten aldanmış!
İçki içmek onda
Sigara içmek mi, hem de soya soya
Her kadına iniyor donda!
Küfür, dayak, her türlü yalan ayak
Gözünü çıkaracak kadının
Elinden gelse oya oya…
İsyan ediyor kadın sonunda
Anaya babaya, polise sığınıyor
İmdat ediyor
Hamile bile olsa
Kırkı çıkmamış çocuğunu taşısa bile
…/Gerçi, oda fayda vermiyor ya
Sığınma evi kafes olup örmüyor ya!
Çıkıyor birdenbire karşısına
Büyüyor git gide tartışma
Neymiş başkasına yar etmezmiş
O zaman kendine, sen yar etseydin ya…
Oysa
Seven sevdiğine güller alır
Ne zaman ayrılsa, başına bir şey gelir mi diye aklı onda kalır
Özlem duyar
Hayalini düşleyip uyur
Gurbette…
Ağlamasın diye soğan bile soyar
Sen oldun mu böyle yar?
Nerde…
İş yerinde zimmetli masa gibi
Kâh vurdun kâh tekmeledin kâh bir işi yap diye mektup yazdın
Kırılırsa yenisini alırım dedin
Ya Hû söyle, kadınım dediğin senin masan mı?
…/
Kadınını silahınla vurdun da ne oldu
Kanlar içinde yere uzanıp, soldurdun
Etrafını vah vah çeken kuru kalabalık doldurdun…
Toprağın altına koydular gencecik tazeyi
Seni de hapishaneye!
Varsa vicdanınla, kaldın baş başa
Tadıp, irin gibi mezeyle
Çürüdün…
Çocuklarınız başkalarına ana baba dedi
Sende yaşarken öldün!
Yazıklar olsun, sen adam mısın?
Allah’ın almadığı canı sen aldın
Haşa, Allah’ mısın?
Saffet KURAMAZ