ÜSLÛP
—Üslûbu beyan, aynıyla insan…"-
Kimi
söz dikendir saplanır öze,
Gönül
sıcağından beyanın olsun…
Kimi
söz gül gibi görünür göze,
İrfan
ocağından beyanın olsun.
Dostların
dostlukla kalması için,
Hayatın
huzurla dolması için,
Sözün
hedefini bulması için,
Aşkın
kaynağından beyanın olsun.
Söz
bazen kılıçtır, düşürür başı,
Bazen
de bitirir nice savaşı,
Gül
renkli kelamlar eritir taşı,
Nebi
sancağından beyanın olsun.
Hasret
kapısına dayandığında,
Hüzünlü
bir güne uyandığında,
Sükûtun
rengine boyandığında,
Kardeşlik
bağından beyanın olsun.
Kalbinde
ne varsa diline yansır,
Merhemin
var ise eline yansır,
Dokuz
boğum geçip yoluna yansır,
Vuslatın
dağından beyanın olsun.
Dikenli
bir sözle gün asır olur,
Ağızdan
çıkanla kul esir olur,
Yürekten
olmazsa söz kısır olur,
Sevda
otağından beyanın olsun.
Yolu
aydınlatan ışık söz vardır
Bal
şeker dillerle mevsim bahardır,
Günbeyli,
Hak söze hangi yol dardır?
Saadet
çağından beyanın olsun.
Mahmut
TOPBAŞLI