direkler gergin biraz alınmış
o tepelere kış sokulduğundan
fırsat bu fırsat
kar bir şeylerin gölgesinde kalmış.
bizimkisi mısraların çokluğundan
sen de yarım asırlık saçın
ben diyeyim usulen
tellerin ardındaki ağacın
yalnızlığını bilirsin çocukluğundan
öncesi tek dostu çalı çırpıymış
anlaşılan sarının kızılın yokluğundan
vişneye şimdilerde nakarat
umudunu iki kardelene sarmış
kime ne ki kulluğundan
bir şarkısı vardı ki yamacın
uzaklardan rüzgardı seslenen
sorup duruyordu kim ki senin duacın
o asilik hep yeşile vurulduğundan
kolların sanki göğe uzanmış
soğuk ola ki durulduğundan
belki de aklındaydı sırat
son kuşlar zor kanat çırpmış
sesleri çıkmıyor yorulduğundan
peşine düşmüşler o sancının
ayan beyan ortada meselen
ziyaretçisiydiler ki yapraksız isyancının
az çok bihaberler hatıra resmi olduğundan
değerli abim Burhan Önder e ithafen