COŞARİ KALDIKÇA
BEN;
Varsın gönül seslerim
bağırsın boğuk boğuk,
Ruhta söndükçe ateş; beden, bedene soğuk…
Hasretten
yanıyordum, bak şimdi üşüyorum
Sen aklıma düştükçe
zaafa düşüyorum.
Kuşlarda sussun
artık, senden haber vermesin
Gözlerim umutlanıp
boş hayaller görmesin.
Senden esmesin rüzgâr,
kokun gelmesin sakın,
Varlığın varla
yokta, seni unutmam yakın(!)
Yaşanmışlar teselli
olmuyor yüreğime
Aşka isyan
bayrağı çekmişim direğime.
Bilmedin,
bilmiyorsun; nasılım, ne hâldeyim.
Sonu vuslat
olmayan karmaşık bir yoldayım.
Hep sana gidiyorum;
gecem yok, gündüzüm yok!
İsyana düştü
gönlüm, söyleyecek sözüm yok!
Şair aşk
yağmurunda çürüyen yaprak demek.
Şair sevda
suyunda yoğrulmuş toprak demek.
İbrahim olamazsam aşkta çürüyeceğim,
Coşari kaldıkça ben aşka yürüyeceğim.