İbretle..
Asya’ya baksam
Afrika'nın hazin halini hakkıyla bir anlasam
Ortadoğu’nun
kanayan yaralarını
Bilmem ki nasıl bir umutla, vahdeti okusam
Hangi yüzle
Yaratana ellerimi açsam,
rahmet, bereketi sömürenleri nasıl önlesem
Nasıl
bir dua ile haykırıp, yakarsam
Ümmeti Muhammed’in bu elim halini ansam
Hangi
dramın kitabını ibretle okusam
Zalimin zulmü karşısında, hak için ne yapsam
Yüreğimin
derinliklerine acı nida gibi
Hüznümü bıraksam, sefil halden azimle arınsam
Yaşayan
Kur’an olmak, Efendimizin
Emanetlerine sahip çıkmak, taklitten kurtulmak
Cemaat
asabiyetinden, tefrikaya
götüren zan ve gafillik, nefsi sefillikten arınmak
Ruhu
huzura kavuştursak,
Kalbi ihsana açsak ve ihlas için aşkla çırpınsak
Kabristan
ne kadar mütenasip bir yer
Hüzünle esiyor selviler, hicran içindemi sakinler
Yâdıyla
muhabbet eden sadıklar,
vefa adına gayret gösterirler münevver kimseler
Gözyaşları
suskun, gönül coşkun, akıl
ve iz'an bilmem ki niye durgun, söyle kim üzgün
Hangi
kabre baksam bir kitap var
Heyhat millet her nasılsa kitap okumaktan korkar
Hak etmeden
cennet ehli olmayı sayıklar,
neye ikna ediliyorsa onu yapar, nefse kanar, akar
Kimi zaman
masumca ağlar, kimi vakit
hayret içinde bakar, çok derine inmekten kim kaçar
Mustafa Cilasun