Sabah genellikle erken kalkarým. Altý oldu mu, ben de uyku muyku kalmaz. Hep de sað tarafýma yattýðým için, uyandýðým zaman gördüðüm ilk þey bembeyaz badanalý bir duvardýr. Beyazda favori renklerimdendir. Beyaz temizliði, masumluðu, düzenliliði çaðrýþým yaptýrýr bana...


Bir pazar günü, yine erkenden kalktým, daha doðrusu tam kalkýyordum ki; o da ne? O bembeyaz duvarda kara bir delik... Allah Allah, bu ne ya! Bayaðý þaþýrmýþtým... Haným matkapla mý deldi yoksa tamir mamir yaparken mi? Kim bilir? Bizim evin ustasý hanýmdýr, ben bir tek sigortalar attýðý zaman tel takýyordum eskiden, þimdi o da kalktý, þalteri kaldýrýyorsun yanýyor lambalar... Evrende ki galaksileri yutan kara delikleri biliyoruz da bu da neyin nesi ola ki? Bu kara delikte beni mi yutacak yoksa?


Hafifçe parmaðýmý sokar gibi oldum, brrrrr ve brrrr! Buz gibi... Kýþ gelmedi daha ki niye böyle soðuk bu delik, diye de düþünmeden edemedim... Hemen çektim tabi parmaðýmý. Bir daha mý denesem? Gözümü deliðe getirdim usulca, þöyle bir baktým, bir þey de görünmüyor.


Amaaan, bana ne yahu, haným kalkýnca sorarým, ''Bu delik ne böyle diye?'' Herhalde verecek bir cevap bulur bana... Duvarda ki ufacýk bir delikte neymiþ, benim ayakkabýmda ki delikleri bir saysam vallahi dikiþ tutmaz da, Dikiþ Tutmaz Sabri'ye bile söylesek bir þey yapamaz...


Arkamý döndüm tam giderken, duvarda ki delik hareket etmesin mi? Yok, yok bu kesin halüsinasyon olmalý... Gözüm ile takip ediyorum deliði, delik önce bir sað yaptý, sonra bir sol, yavaþ yavaþ geziniyor, benim yatak odamýn duvarýnda... Çýldýrmak içten deðil. Biri herhalde dýþarýdan bana lazer ýþýðý tutuyor ve beni oynatmaya çalýþýyor olsa gerek. Pencereye koþuyorum, ama açýk pencere ve perde de yok...


Delik þimdi karþý duvara geçti hýzla. Kafamý bir çevirdim hanýmýn yattýðý tarafýn duvarýnda, ben de oraya kaydým, bu sefer de baþka duvara geçti... Beni görüyor mu bu ne yahu? Düþman bir gizli servisin oyunu mu yoksa? Ya da çok çalýþýyorum, sürmenaj oldum galiba. Delik de bu arada yerinde hiç durmuyor, beni peþinden koþturuyor... Hani yazýn gece ev de sivrisinek olur, ýþýðý açarsýnýz da bir türlü yakalayamazsýnýz, iþte o hesap... Delik bir o duvarda bir bu duvarda, ben de deliðin peþinde, harala gürele onu yakalamaya çalýþýyorum. Tam yakaladým derken, fýrt fýrt yine kayýyor elimden. Gayri ihtiyari arkamý bir döndüm, arkada da bir tane delik var, birken iki olmuþlar. Hay Allah biz bir delik ile baþa çýkamazken, iki oldular, yuh artýk! Yan duvarda bir tane daha, yanýna bir daha geldi, oooh dört tane oldular. Ne bu ya bölünerek mi çoðalýyor bunlar, anlamýþ deðilim. Hayýr yakalayamýyorum da hiç birisini, tam yakalayacakken sýyrýlýp gidiyorlar. Sayý daha da artar mý ki? Belki de ev baþýma yýkýlýr, uzaylýlar mý yoksa? Kesin uzaylýlar geldiler ve beni de alýp götürecekler kendi gezegenlerine orada da kesip biçip inceleyecekler, hayýr inanmam pek ama, aklýma da baþka bir þey gelmiyor...


Gaipten bir ses gelir kulaðýma ''Þþþþt þþþþt hey insanoðlu insan, Ademoðlu Ýnsan, bizi duyuyor musun?'' Donup kalýrým. Yok, yok bu rüya kesin, ben de hayal görüyorum. Çimdiklerim kendimi, tamam onu da yaptým, ama ses de kesilmedi, duvarda ki delikler de kaybolmadý... ''Þþþþþt! Sana diyoruz ey insanoðlu.'' Kem küm ehemmmm! Bennnn, bennnn, o iþte bennn! ''Bir senedir çok borçlandýn farkýnda mýsýn insanoðlu?'' Ýkinci Þube Komiseri gibi bana soru soruyor. ''Ya ne yapalým evin çocuklarýn ihtiyaçlarý hiç bitmiyor, bitiyor da bitmiyor.'' Sararýr ve bozarýr ve kýzarýrým... ''Bizler, o delik gibi gördüklerin senin bütçen de ki delikleriz aslýnda, ayaðýný yorganýna göre uzatmadýðýn için, az kazanýp çok yediðin için ayný memleketin gibi senin de bir taraflarýn açýk, þimdilerde bizler daha küçüðüz, hesapsýz harcamaya devam edersen bizleri daha büyük göreceksin bundan sonra, þimdi gördüðün gibi dört tane isek de daha sonra sayýmýz artacak böyle su gibi para harcarsan, ona yirmiye kadar çýkar sayýmýz, bil de.'' Acilen bir þeyler düþünmem lazým, o delikleri kapamak için... DGM'ye baþvursam nasýl olur? Devlet Güvenlik Mahkemesi deðil caným, Delikler Genel Müdürlüðü... Delikler Genel Müdürü Hüsnü Depdelikli yakýn arkadaþýmdýr. Onunda bana söyleyeceði þey belli ''Tasarruf et tasarruf et, tasarruf et.'' Üç kere dediði zaman da yapmak lazým. 


Bakarsýn azaltýrým ileri de bu delikleri de ben de rahata ererim. Hem ne demiþler ''Delikli Demir icat oldu mertlik bozuldu.'' Baksana tabanca tüfek de bile delik var, biz insanlarda mý olmasýn? Ýnþallah haným da görmüþtür bu delikleri de bütçemizin alarm verdiðini anlar da bana onu da al, þunu da al, bunu da al diye zýrt pýrt isteklerde bulunmaz... Hadi onu ile þunu aldým da, bunu çok pahalý be kardeþim, çok pahalý...