Bir çırpıda soludum,bin yıllık aşkı,
Tek nefeslikmiş meğer,vuslatın tahtı,
Göz göz açılmış yâra, tuhaf bir sancı,
Naz bilmez gönülün, çiledir bahtı.
Kevser'i ki Zemzem'e katıpta içtim,
Ağma dedin gözlerin,kaftanlar diktim,
Tüm renkleri unutup, minayı seçtim.
Her türlü cefanla,tek seni sevdim .
Sabrımı,gözyaşımla körüklemekten,
Hasretinle,ümitsizliğe sürüklenmekten,
Sevdamla, sevdanı kilitlemekten,
Taş kesti,kan güllerim hiç vazgeçmedim.
Vuruştum,dövüştüm,gönül nârımla,
Ikiliğe düştüm, bu kuş kadar canımda,
Hele ki düşman siperinde, bir başıma,
El l bastımda Kur'an'a,adın vermedim
Bilemezsin, nasıldır avın gözünde avcı?
Mahşerde olacaktır, elbet davacı,
Maktuldan yanaysa ki, O büyük Savcı,
Sızıma sizi,aşkıma aşk isterim.
Kalmaya sebep yok,gitmeye neden,
Şikayet olmaz, gökten gelen emirden.
Korkma!,ellerimle biçerim aşkıma kefen,
Selâya bir kulak ver, kim imiş ölen?
Canımı ,canına feda etmişken.
Ömrümü ,ömrüne heba etmişken.
Tüm cesaretimi toplayıp, veda etmişken
Aynını yaşada, ölme ! istemem..
Ümit Seyhan
