Bir çınar ve bir dal’dı
Dal çınara söz çaldı
Mevsimler ağıt tuttu
Göz dokundu yel aldı

Dal yürüdü bağbana
Dedi; reva bağ bana
Zühre kaşını çattı
Dedi; bu dert ağ bana

Bir ah çekti derinden
Sarsıldı yer yerinden
Bülbül nutkunu yuttu
Kan süzüldü terinden

Yeşil kızıla döndü
Vuslatın rengi söndü
Vefaya hançer battı
Su yandı ateş dondu

Sükûta düştü afâk
Yolu şaşırdı şafak
Felek pusuya yattı
Dalı kuruttu firak

Dalda çıldırdı dide
Duadan doğdu fide
Çınara köz uzattı
Közün içinde bade

Çınar köze gül verdi
Üstüne vefa serdi
Dal zülfünü sarkıttı
Tükendi derdin derdi

Bülbül gördü bu hâli
Dedi; bu aşk ahvâli
Makberî’ye söz attı
Tutuştu can melâli

Makberî – Ahmet Akkoyun…..17/10/2010……23:00……İst
( Çınar Ve Dal başlıklı yazı Ahmet Akkoyun tarafından 17.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu