Online Üye
Online Ziyaretçi
Yeriz, içeriz,
İstediğimiz gibi
Yatak olana kadar
Yerin dibi…
Bastığımız toprak
Hissettiğimiz yer olmaz asla
Ne yazık ki…
Asumandan ummana ve yere
İçini doldurur bütün hayallerimiz!
Ölmeyi düşünmeyiz asla,
Kaledir mana,
Kalmaktır tek derdimiz
Diri…
Çiçekler solar
Meyveler ve sebzeler çürür
Solmaz dediğimiz yapraklar
Dökülür…
Uzun uzayıda geçse de çok zaman
Mevsimler,
İnsanlar da ölür!
Aslında ne çok şaşarım!
Her an ölüm var dedikçe doğa
İnsan olmaya çalışır ona
Ağa,
Ölmeyecekmiş gibi…
Geçer gider nesiller
Eser gibi yeller
Yazılan tarih bile okunmaz!
Her asırda insanlık
Aynı hayali
Beller…
Saffet Kuramaz