YORGUNUM

Yorgunum…

Gelmeyin üstüme, üzmeyin artık.

Mecalim kalmadı…

Yüzüm asık,  ellerim titrek

Umudum yok benim.

Gidecek yolum, varacak menzilim yok.

Hayatın kalabalığında kaybolmuş savruluyorum.

Tutmayın ellerimden,

Yanıma gelmeyin.

Hüzün girdaplarımda kaybolur

Yitip gidersiniz.

Varoluşumun yokluğu,

Yok oluşumun varlığında tükendi.

Var iken yok olmak,

Yokluğunda var olmak,

Çelişkiler içinde yaşamak.

Aslında yaşar gibi yaparken yok olmak,

Ölmek,

Esasen budur gerçekten sevmek…

Mehmet Demirel

( Yorgunum başlıklı yazı Kırık Mısral tarafından 29.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu