CAN BUKE
Gidiyorum
Ayaklarım gittiği yere; candan,
Can buke
Dönüşü, kutsal topraklarına
Beni benden çaldığın yere
Bir aralık cuma akşamına
Oysa ne düşler düşlenilirdi
Ayakların kesildiği yerden
Can-yardı can buke
Can derdin, canın içiydi
Öyle ya;
Kısa geldi mi aklı yüreğinin
İradesi toz leblebi
Boğar seni küllüyen
Güven olmalı tabiatında aşkın
Birde gören gözleri
İnanmadığını yaşatmamalı diye
Mamafih;
Aşkın gözleri kör
Kapılır derelere yağmurları
Mutlak ki düşülür gözden
İhanetler yalçın kayalıktır;
Ya da dipsiz bir kuyu
Aşılması zor
Senin olsun;
Al dediğin yalancı yüreğin
Siyahıyla beyazıyla;bak,
Yine de minnettarım sana
Çok daha adam ettiğin için
Yürek sığındı çocukluğuna
Kanayan yüreği ve dizleriyle
Düşe kalka alınırmış hayatın yolları;
Sen vefasız; sen bedevi
Sen bende Fâil
Halvet düşlerinle kal öyle
İsm-i fail;Can buke
Bir harf olarak kocaman bir S
Altı çizilmiş
Bir adı olmalıydı sevdamızın Can buke !
İhaneti içerme-meliydi lügatı
Ant dan başka ne yakışırdı ki aşka
Can dedikçe sana ;
Ağyarı oldun cana
Kıyametim oldun açıkça
Kıyamın dili başka başka
Ben ki dramatik gülüşlere gebe
Bozuk plak gibi dön başa
Hâk ile Yeksan’ım şimdi;
Git benden...
Ben benden gitmeden; git,
Bana ait kaldırımlarından
Sol yanımdaki külleri al da
Sabah ezanı okunmadan Git
GÜL/ESEN ...04.04.2015 ...