Acı, rahmettir... Azmış nefse "dur!" der
Çaresiz hisseder, döker ecel ter!
Allah kendini böyle hatırlatır,
Tövbe ettikçe geçer, hemen keder!
Allah dert, acı vermeseydi Ya Hû!
Herkes Allah’ım derdi, bilmez korku…
İnsan yaşardı şer, vahşet yaratır
Yaş aktırırdı, gözlerinden ahu…
…/
Aşkta rahmettir… Azmış nefse “Dur” der!
Kalp vicdanlı yer, hoş duyguya gider…
Allah kendini böyle hatırlatır,
Cennet tılsımı, yaşanılır kader!
Allah sevgi, aşk vermeseydi Ya Hû!
Kim insanım der, hissederdi huşu…
İnsan acımaz, gözünü karartır
Yaş aktırırdı, gözlerinden ahu…
…/
Hasret rahmettir… Acıya, aşka nur!
Kıymetlendirir, kavuşunca onur…
Eceli bekler, sonsuzu parlatır
Allah’tır vuslat, kalpleri doldurur…
Hasret olmasa ten bilmez emanet
Korkusu dehşet, olmazdı kıyamet…
Düğün gecesi, duayla yalvartır
Âşık, sılada bulur tek selamet…
Saffet Kuramaz
Gurbet: Dünya
Sıla: Öbür dünya
Vuslat: Allah’a kavuşma