Bir yıl geçti gördünüz neler neler
yaşadık
Acıları sevinci kardı da geçti gitti
Mutluluk bulamadan tebessümü boşadık
Şu mazlum kalbimizi yordu da geçti
gitti
Kimisini açlıkla sınava tabi tuttu
Gariban denileni inan herkes unutu
Küçük balık büyüğü gördüğü yerde
yuttu
Kimisinin soyunu kırdı da geçti gitti
Kimisi kolay para kazanmanın derdinde
Kuyrukta sıra bekler saatin tam
dördünde
Bu gamsızlık ne ola şu Müslüman ferdinde
Nicelerin defterin dürdü de geçti
gitti
Durmadı savaş bir an yıktı yaktı çok
yeri
Kaldı mı sanıyorsun insanlığın değeri
Medeniyet dediğin çoktan gitmekte
geri
Mazlumları yurdundan sürdü de geçti gitti
Yine nice zalimler sahnelere çıktılar
Tüm dünya ülkeleri olanlardan
bıktılar
Yakıldı birçok şehir enkaz edip
yıktılar
Nice masum canları vurdu da geçti
gitti
Kadınlar öldü işte katledildi
nefessiz
Ahlar vahlar içinde gömüldü sessiz
sessiz
Umutlar tükenince zor yaşanır
hevessiz
Kimler için oyunlar kurdu da geçti gitti
Balinalar ve foklar süsü için kesildi
Kürklülerin derisi duvarlara asıldı
Sayıları azaldı resimleri basıldı
Yavru iken toprağa verdi de geçti
gitti
Garip Âdem ne etsin yazmakta tek
çaresi
Umut ektim dünyaya derdin ciğerparesi
Huzur ve sevgi gerek yere batsın
parası
Kim peşine düştüyse serdi de geçti
gitti.
Âdem Efiloğlu