Mehmet Fikret Ünalan Ağabeyimin " Nevin'e Mektuplar - 1 " şiirine naziremdir.
Kılıbığın hasosu saçı başı ağarmış
Hanımım da hanımım bülbül gibi şakıyor
Mangalda kül bırakmaz, güya eli ağırmış
Fırça yememek için melul melul bakıyor
Yemeği kendi yapar, bulaşığını yıkar
Üç beş eve tav oldu, çıkar dünyası çıkar
Bu gidişle yengemiz senden çok çabuk bıkar
Mehmeeeettttt komutu ile selamını çakıyor
Bundan böyle seninle dostluğu kesiyorum
Sen patates domates, ben racon kesiyorum
Bir tek ay sonlarında sesimi kesiyorum
Ne kararmaz üzümsün, ahvalin iç yakıyor
Sağa baktın pat sola baktın çat tokat yersin
Bir de hiç utanmadan benim hatamdı dersin
Haroşa da belledin ya Rabbim akıl versin
Vaziyet böyle iken gönlün nasıl akıyor
Hayatın şiir olmuş; yok mektup yok evimiz
Aman da aman bakın hele neymiş sevimiz
Accık da başka yazsan değişecek nev'imiz
Lâkin nerde o yürek, abim önlük takıyor
MCU