Art arda kurşunlar, ölme vakti gün
Kimi eder dua, okur besmele!
Ölecek muhakkak, erde yok üzgün
Son kelamı tevhid, der güle güle…
Afrin’in dağları, zeytinlikleri
Canlardan atıyor bezginlikleri…
Ölür Mehmetçikle küskünlükleri
Çamura ihlasla düştükçe yine!
Misk gibi kokuyor şimdi havası
Olunca bu savaş Hakkın davası…
Karınca der işte düşman yuvası
Yerle bir edilir, zalim yerinde!
Çamur olmuş kefen, toprağı desen
Düşse yere biter hemen fesleğen
Sarar etrafını yemyeşil çimen
Yalnızca zalim görür şüheda nerde…
Sen oldukça hilal, bu yedi düvel
Yenilgi görecek, varken gizli el…
Şehit karşısında, kurşun esen yel
Belki peygamberdir gelen cepheye!
Sen ağlama ana ben sıladayım
Peygamber yanında ben Hira’dayım!
En zengin sofrada ben rüyadayım
Savaşır ölürüm yine Hak dese…
Art arda kurşunlar, ölme vakti gün
Kimi eder dua, okur besmele!
Ölecek muhakkak, erde yok üzgün
Son kelamı tevhid, der güle güle…
Saffet KURAMAZ