Ne kötü yormuş beni geçen zamanlar
Geriye bakıp görmek dahi istemiyorum
Nerede bu kâinat benimdir dediği anlar
Zıpkın gibi delikanlıya şimdi imreniyorum
Rüya gibi geliyor geçen tüm zamanlarım
Yeniden gel yaşa deseler korkarım ondan
Akşam yatıp saat gibi kalktığım anlarım
Neler istemişim taşıdığım emanet candan
Nasıl yorulmayayım böyle deli yaşamda
Sanki bir makine üstümdeki bu beden
Günler bana yetmezdi yetiştiğim akşamda
Bu dünya hırsıdır beni hep perişan eden
Ben yoruldum hayat seni yaşamaktan
Bırak beni derim de bu nefis bırakmaz
Usandım sahte sevgileri yaşamaktan
İyiler acaba neden bu dünyada kalmaz
Ömer Faruk günleri saymayı bırak gitsin
Bu zamanın bitimini yüce Rabbın biliyor
Ne fark eder ki isterse nefes asırda bitsin
Nasılsa Melek geliyorum demeden geliyor
Faruk
Soydemir