Online Üye
Online Ziyaretçi
HAYATTAKİ DEPRENİŞ
Ey can! İyi bak güzellikler dünyamızda,
Sanal âleme dalışta kayboluş çok.
Hayırla şer, sevgiyle nefret hep diyarımızda.
Ebet sınavını, kim kazanır kim kaybeder.
Doğuşla başlayan depreniş, devrediyor hülyamızda,
Her doğan yeni günde, ne olacak bilinmiyor.
Tahammül sınırları zorlarken, sabır zirvede olmalı.
Öyle diyoruz lakin ruhumuz bedenimizde
dayanılmıyor.
Doğruluk, ahde vefa, sadakat, yozlaşmamalı.
Deprenişler olacak elbet; canız kanımız var.
Yeter ki sevgi saygı olmalı, hak hukuk korunmalı.
Tepeye çıkıp bakmalı; yaşam dolu bir kente.
Hayat tek düze değil, hareketler her yöne.
Şehrin ışıkları yanarken, gökte yıldızlar parlıyor.
Sizler bizler uyurken çöpçüler caddeleri süpürüyor.
Şuh kahkahalar çınlarken, bohem hayatlardan,
Çadırlarda, karnı doymayan çocuklar ağlıyor.
Her can, ancak kendi çapında depreniyor.
Merhamet Kaf dağının ardında değil yüreğimizde.
Yeis yere batsın, sevincin tomurcukları açılsın,
Sevginin güllerinden, ruhumuza rayihalar saçılsın.
Ölmediysek deprenelim, can canana yol açsın.
Kapansın hüzün kapıları kimse mahzun olmasın,
Yaşam varsa ölümde var, budur hayatın gerçekleri,
Böyle gelmiş böyle gider, insanlık olalı
beri…
Mehmet Demirel 02.03.2018